ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ

----------------------------

ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ,

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Απορώ, ειλικρινά, πώς μπορεί κάποιος να θριαμβολογεί όταν η εκλογική του δύναμη μειώνεται τόσο σε ποσοστά όσο και σε απόλυτο αριθμό ψήφων.

Δεν ξέρω αν θα ζήσετε πραγματικά αυτή τη νίκη που ονειρεύεστε,

κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Θα σας αφήσουμε να ονειρεύεστε, γιατί μόνο να ονειρεύεστε μπορείτε.

Στην πραγματικότητα νίκη δεν θα δείτε,

γιατί ο ελληνικός λαός,

παρά τα δυσάρεστα μέτρα που πήραμε σε βάρος του,

ξέρει ότι μόνο με τη δική μας πολιτική μπορούμε να βγούμε από την κρίση.

----------------------------

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ

Οι ποινές για βιασμούς και κακοποίηση, ιδίως όταν τα θύματα είναι ανήλικα,

πρέπει να είναι παραδειγματικές.

Τα θύματα πρέπει να προστατεύονται.

Είναι ντροπή γαι τον πολιτισμό μας,

όποιος πέφτει θύμα βιασμού, να βιάζεται δύο φορές,

μία από τον πραγματικό βιαστή

και μία από την κοινωνία και από τον τρόπο που απονέμεται η δικαιοσύνη.

----------------------------

Αυτά τόνισε, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του στη Βουλή, ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Ηλίας ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας, στις 28-5-14, με θέμα: «Καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας» του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας & ανθρωπίνων Δικαιωμάτων..

Παραθέτουμε την ομιλία του κ. ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ,

την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε και στην ηλεκτρονική διεύθυνση:

https://www.youtube.com/watch?v=6g2vq9wl4Ic&feature=youtu.be

Σήμερα συζητούμε ένα πάρα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο και αντ’ αυτού ακούσαμε από κάποιους συναδέλφους της Μείζονος Αντιπολίτευσης θριαμβολογίες για το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής.

Απορώ ειλικρινά πώς μπορεί κάποιος να θριαμβολογεί που πήρε 26% από 27% που είχε, που πήρε σε απόλυτο αριθμό εκατόν τόσες χιλιάδες λιγότερες ψήφους, που έχασε σχεδόν όλες τις περιφέρειες -πλην μιας που ξέρουμε τι ανίερες συμμαχίες επικράτησαν για να κερδίσουν και αυτή την Περιφέρεια με μικρό ποσοστό- και που έχασαν τα τρία τέταρτα των πρωτευουσών των νομών στους δήμους.

Δεν ξέρω αν θα ζήσετε πραγματικά αυτή τη νίκη που ονειρεύεστε, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θα σας αφήσουμε να ονειρεύεστε, γιατί μόνο να ονειρεύεστε μπορείτε. Στην πραγματικότητα νίκη δεν θα δείτε, γιατί ο ελληνικός λαός, παρά τα δυσάρεστα μέτρα που πήραμε σε βάρος του, ξέρει ότι μόνο με τη δική μας πολιτική μπορούμε να βγούμε από την κρίση.

Ήδη τα πρώτα δείγματα τα έχουμε δείξει στον ελληνικό λαό. Κι είμαστε όλοι σίγουροι -και είναι σίγουροι κι οι πολίτες- ότι το επόμενο διάστημα η πολιτική της Κυβέρνησης θα αποκαταστήσει τις αδικίες που είχαμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια.

Για αυτό ας μην χαίρονται οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ή αν χαίρονται, τουλάχιστον να περιοριστούν σε αυτή τη χαρά, γιατί δεν θα δουν πολλές χαρές στο μέλλον.

Επί του νομοσχεδίου, κύριε Υπουργέ, είναι πάρα πολύ σημαντική η προσπάθεια που κάνετε και η Οδηγία που φέρνετε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για να ενσωματώσουμε στο ελληνικό Δίκαιο.

Το νομοσχέδιο περιέχει πάρα πολύ σημαντικές διατάξεις, οι οποίες αφορούν ευαίσθητες παιδικές ψυχές που δυστυχώς υφίστανται την σεξουαλική κακοποίηση από συνανθρώπους μας –πολλές φορές ανθρώπους της διπλανής πόρτας.

Το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο τα παιδιά, στα οποία θα αναφερθώ λεπτομερέστερα στη συνέχεια. Όποιος πέφτει θύμα βιασμού, βιάζεται δύο φορές, μία από τον πραγματικό βιαστή και μία από την κοινωνία και από τον τρόπο που απονέμεται η δικαιοσύνη.

Αυτές είναι αλήθειες που πρέπει να τις πούμε, κύριε Πρόεδρε και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Φανταστείτε τη θέση μίας γυναίκας που έχει υποστεί μία κακοποίηση και είναι υποχρεωμένη να πάει στο δικαστήριο και να τη ρωτάει ο άλλος: «Μα μήπως δεν έγινε ακριβώς έτσι; Μήπως κι εσύ “τα ‘θελες”; Μήπως;”

Τα θύματα «βιάζονται» δύο φορές και αποφεύγουν τις περισσότερες φορές να καταγγείλουν το βιασμό για να μην υποστούν κι έναν δεύτερο «βιασμό» και από τον τρόπο που απονέμεται η δικαιοσύνη και από το πώς αντιδρά η κοινωνία πολλές φορές.

Πρέπει, επομένως, να δούμε πολύ σοβαρότερα από μία απλή ενσωμάτωση μιας Οδηγίας το θέμα της κακοποίησης και του βιασμού ανηλίκων και ενηλίκων. Γιατί - ας μην γελιόμαστε - λιγότερες από τις μισές κακοποιήσεις φθάνουν στα δικαστήρια ή λιγότερες από τις μισές έρχονται στην επιφάνεια. Και είναι τραγικεές περιπτώσεις που τα θύματα τις κουβαλούν μόνες τους, χωρίς βοήθεια ούτε από τις οικογένειές τους ούτε από την κοινωνία που έπρεπε να είναι δίπλα τους.

Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο στο δικαιακό μας σύστημα, στην κοινωνία μας, στον πολιτισμό μας, από τη μία να ενθαρρύνουμε τα θύματα να καταγγέλλουν τα περιστατικά και από την άλλη να τα προστατεύουμε -με όλη τη σημασία της λέξης και όχι μόνο εικονικά- γιατί έχουν ανάγκη πραγματικής προστασίας. Διότι ο βιασμός μία φορά είναι συνεχής βιασμός στην προσωπικότητα του θύματος.

Επέρχονται σημαντικές καινοτομίες μέσω του σημερινού νόμου, όπως ότι ανεξαρτήτως του αν τελείται στην Ελλάδα μία πράξη, τιμωρείται και στην Ελλάδα, εφόσον έχουν πρόσβαση τα μέσα της Ελλάδος σε ό,τι αφορά αυτή την αποτρόπαια πράξη. Είναι πολύ σημαντικό ότι αλλάζει αυτή η διάταξη στον Ποινικό Κώδικα.

Επίσης, είναι σημαντικό ότι προστίθεται παράγραφος για τη μη παραγραφή των αδικημάτων που τελούνται όσο τα θύματα είναι ανήλικα και δεν μπορούν να τα καταγγέλλουν, ώστε να μπορούν να καταγγείλουν την κακοποίηση μετά την ενηλικίωσή τους. Αυτές είναι σημαντικές διατάξεις, καινοτόμες διατάξεις που στοχεύουν στη μεγαλύτερη προστασία των θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης.

Σημαντικές είναι και οι διατάξεις για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, προκειμένου να αποκαλυφθούν τελέσεις τυχόν εγκλημάτων και οι δράστες τους.

Η κατάργηση ιστοσελίδων που μεταδίδουν τέτοιου είδους βιασμούς θα έπρεπε να είναι μέλημα μίας οργανωμένης πολιτείας και δυστυχώς οι οργανωμένες κοινωνίες της δύσης, οι λεγόμενες προηγμένες δεν μας έχουν δώσει τα καλύτερα δείγματα επ’ αυτού.

Ακούστηκαν από συναδέλφους όλων των πτερύγων τα παραδείγματα με την Ταϋλάνδη ή τι συμβαίνει σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Προφανώς, δεν πρέπει να πάμε σε αυτό που είπε ο συνάδελφος της Χρυσής Αυγής, στη θανατική ποινή. Πρέπει να πάμε, όμως, σε βαρύτερες ποινές, κύριε Πρόεδρε και κυρίες και κύριοι Βουλευτές, γιατί από τόσες χιλιάδες που έχουν καταγγελθεί και τόσες χιλιάδες που οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη, πολύ λίγοι πήγαν και παραμένουν στη φυλακή. Θα πρέπει οι ποινές να είναι πολύ βαρύτερες. Τα εγκλήματα αυτά θα πρέπει να μην υπόκεινται στη βάσανο του συνηγόρου. Δεν ξέρω πως θα βρούμε έναν τρόπο, αλλά δεν μπορεί να ξευτιλίζεται περισσότερο το θύμα από το θύτη στο δικαστήριο. Οι ποινές θα πρέπει να είναι παραδειγματικές. Δεν πρέπει να φτάσουμε στη θανατική ποινή. Πρέπει, όμως, να φτάσουμε σε πολύ αυστηρές ποινές για τα θύματα, ιδιαίτερα των ανηλίκων. Κακοποιήσεις ανηλίκων, αγοριών και κοριτσιών είναι ντροπή και στίγμα για τον πολιτισμό μας. Προς αυτήν την κατεύθυνση ελπίζω να κινηθεί το Υπουργείο γρήγορα.

Υπερψηφίζουμε το παρόν νομοσχέδιο, γιατί κάνει ένα βήμα μπροστά. Δεν είμαστε, όμως, ικανοποιημένοι από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η ελληνική πολιτεία τα θύματα και κυρίως τους βιαστές με την επιείκεια με την οποία τους αντιμετωπίζει μέχρι τώρα.