ΗΛΙΑΣ
ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ:
«ΠΑΡΑ
ΠΟΛΛΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΥΠΟΥ Α.Ε.Π.Ι. , ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ,
ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, ΣΧΕΔΟΝ ΣΑΝ «ΝΤΑΒΑΝΤΖΗΔΕΣ»,
ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ
ΜΑΓΑΖΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ,
ΤΩΝ ΑΔΕΙΩΝ
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΦΕΝΕΙΩΝ»
«ΑΝ Η
ΕΛΛΑΔΑ ΕΓΙΝΕ ΓΝΩΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ, ΕΓΙΝΕ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ, ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΑ ΚΛΕΗ ΕΝΔΟΞΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΗΓΗΤΟΡΩΝ, ΠΟΥ
ΕΦΤΑΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΦΤΑΣΑΝ»
«ΕΙΝΑΙ
ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ, ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ KAI ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ»
Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων στην τοποθέτησή του στη Βουλή των Ελλήνων, ο
Βουλευτής Τρικάλων της Ν.Δ. Ηλίας ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ κατά τη συνεδρίαση της
Ολομέλειας, στις 22-11-2013, με θέμα «Πνευματική Ιδιοκτησία, συγγενικά
δικαιώματα και πολιτιστικά θέματα ».
Παραθέτουμε την ομιλία του κ. ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ, την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε
και στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
https://www.youtube.com/watch?v=_bzYdRONqv4
Κύριε
Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
να δώσω και εγώ τις ευχές μου σήμερα στο προσωπικό, στις γυναίκες και στους
άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεών μας που γιορτάζουν. Αξίζουν όλη τη στήριξη, όλη την
αρωγή και την εμπιστοσύνη μας για αυτό το οποίο πραγματικά προσφέρουν στο λαό
μας και στην πατρίδα μας.
Χαίρομαι που ο κύριος Υπουργός, εξήγγειλε ότι πολύ
σύντομα θα ανοίξει ένας ευρύτατος διάλογος για όλα τα θέματα του πολιτισμού.
Υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η οικονομική
πραγματικότητα σήμερα επιβάλει να αναθεωρήσουμε πάρα πολλά πράγματα από αυτά τα
οποία ισχύουν. Η εξέλιξη της τεχνολογίας έρχεται υποβοηθητικά προς αυτήν την κατεύθυνση.
Πάρα πολλές εταιρείες τύπου ΑΕΠΙ, αυτές που υπάρχουν, λειτουργούν με την
έγκριση της ελληνικής πολιτείας, σχεδόν σαν «νταβατζήδες» στα φτωχά μαγαζιά της
ελληνικής υπαίθρου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Υπάρχουν καφενεία στα ορεινά
που έχουν, υποτίθεται, ένα ραδιόφωνο και είναι υπόλογα σε αυτές τις εταιρείες,
αλλά δεν έχουν ποτέ έναν πελάτη μέσα. Τι πρέπει να κάνουμε; Να συνεχίσουμε να
υποστηρίζουμε τα δικαιώματα αυτών των εταιρειών σε βάρος των φτωχών πολιτών.
Θα πρέπει να αναθεωρήσουμε όλο το νομικό πλαίσιο,
κύριε Υπουργέ, γιατί δεν είμαι βέβαιος ότι αποδίδει την ελληνική πραγματικότητα
σήμερα όπως υπάρχει. Αυτές οι εταιρείες κατά καιρούς έχουν εισπράξει
πολλαπλάσια χρήματα από τον ελληνικό λαό. Τώρα, είναι καιρός να μειώσουν κι
αυτές τα κέρδη τους.
Ξέρω παραδείγματα δημάρχων και νομαρχών –όπως
ήμουν- όπου κάποιοι επώνυμοι παίρνουν τεράστια ποσά για συναυλίες και μετά από
δύο-τρία χρόνια στέλνουν κι ένα μπουγιουρντί και λένε «δεν πληρώθηκε η ΑΕΠΙ». Η
ευθύνη έπεφτε στο φορέα, ενώ ήταν μέσα στις υποχρεώσεις των εταιρειών που είχαν
τα καλλιτεχνικά δικαιώματα.
Χρειάζεται, επομένως, να προστατεύσουμε τις
επιχειρήσεις, πέρα και πάνω απ’ όλα τα φτωχά νοικοκυριά, την ελληνική ύπαιθρο,
που δουλεύουν μία φορά την εβδομάδα με λίγους πελάτες και καλούνται να
πληρώσουν βάσει ενός σταθερού τιμολογίου, με τα τετραγωνικά. Ποιος γεμίζει
πλέον αυτά τα τετραγωνικά και γιατί πρέπει οι εταιρείες να εξακολουθήσουν να
εισπράττουν αυτά τα οποία σήμερα δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα; Είναι
σε δυσαρμονία με αυτό το οποίο πραγματικά ισχύει στην ελληνική κοινωνία.
Η δεύτερη παρατήρηση που θέλω να κάνω, είναι ότι ο
διάλογος που θα πρέπει να ανοίξει, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να ανοίξει και για
την προστασία όλων των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων. Μας πιάνει θλίψη να
βλέπουμε νεοβανδάλους να συμπεριφέρονται στα αγάλματα, στον πολιτισμό μας, στα
μνημεία μας, κατά αυτόν τον τρόπο. Πρέπει όλες οι πτέρυγες πλέον να πάρουν θέση
σ’ αυτό, να δούμε αν πρέπει να
αυστηροποιήσουμε τη νομοθεσία μας. Όμως, δεν είναι δυνατόν, αυτά τα μνημεία τα
οποία προβάλλουν τον ελληνισμό και σήμερα, αλλά και διαχρονικά, να έρχονται
κάποιοι, υποτίθεται «ανεγκέφαλοι» -σε κάθε περίπτωση δεν ξέρω πώς πρέπει να
τους χαρακτηρίσουμε- και να τα βεβηλώνουν, να τα βάφουν με χρώματα, με μπογιές,
με συνθήματα, τα οποία κάθε άλλο παρά συνάδουν με το πολιτιστικό επίπεδο του
λαού μας.
Αν η Ελλάδα έγινε γνωστή από την αρχαιότητα μέχρι
σήμερα, έγινε πρωτίστως για τον πολιτισμό, τα γράμματα, τις τέχνες, παράλληλα
με τα κλέη ενδόξων ανδρών και ηγητόρων, που έφτασαν την Ελλάδα και τον Ελληνισμό εκεί που την έφτασαν.
Πρέπει να προστατεύσουμε αυτήν την κληρονομιά μας.
Δεν πρέπει να προστατεύουμε μόνο την κληρονομιά κάποιων επωνύμων καλλιτεχνών,
που πρέπει να την προστατεύσουμε και αυτή, γιατί είναι δικαίωμά τους, είναι
ιδιοκτησία τους. Εδώ μπαίνει ένα ερωτηματικό για το κατά πόσο οι εταιρείες
πραγματικά προστατεύουν και προάγουν τα δικαιώματα των δημιουργών και των
καλλιτεχνών. Το αντίθετο συμβαίνει, πιστεύω. Απλώς προάγουν και προστατεύουν τα
δικά τους εμπορικά δικαιώματα. Σε κάθε περίπτωση όμως, τα δικαιώματα του
ελληνισμού τα προστατεύουμε το ίδιο σαν πολιτεία; Έχουμε την ίδια αυστηρή
νομοθεσία με αυτήν της ΑΕΠΙ που λέει «ξέρεις, εδώ χρωστάς»;
Θα πρέπει να τα δούμε όλα αυτά γιατί η Ελλάδα για
να σταθεί όρθια, χρειάζεται όλα τα παιδιά της. Πρωτίστως, όμως, χρειάζεται
αυτούς που με μεράκι προάγουν τον πολιτισμό, προάγουν το πολιτιστικό μας
επίπεδο, τις τέχνες και τα γράμματα και οι περισσότεροι εξ αυτών το κάνουν,
γιατί έχουν μέσα τους το μεράκι της δημιουργίας. Δεν το κάνουν για το κέρδος.
Είναι στοιχειώδης υποχρέωση της πολιτείας να προστατεύσει τα δικαιώματα τους
και τα οικονομικά, πρωτίστως όμως τα πνευματικά. Όμως, υποχρέωση όλων μας,
είναι να προστατεύσουμε τα συμφέροντα διαχρονικά της τέχνης, των γραμμάτων, του
ελληνισμού.
Αυτό το οποίο έχουμε δημιουργήσει μέχρι σήμερα,
οφείλουμε να το παραδώσουμε προσαυξημένο στις επόμενες γενιές. Είναι η αξία που
πρέπει η γενιά μας να προσθέσει σ’ αυτόν τον εθνικό πλούτο. Είμαι βέβαιος ότι
αυτόν το διάλογο που θα ανοίξει, θα τον προσεγγίσουμε καλόπιστα όλες οι
πτέρυγες, θα καταθέσουμε ο καθένας τη δική του συνεισφορά, έτσι ώστε να έχουμε
μία παιδεία, έναν ελληνισμό, τις τέχνες και τα γράμματα στο επίπεδο που αρμόζει
σήμερα στην πατρίδα μας.
Γι’ αυτό υπερψηφίζω αυτόν το νόμο, ο οποίος δίνει
μία ώθηση στην προστασία των πνευματικών και καλλιτεχνικών δικαιωμάτων, αλλά
απομένει να συμπληρώσουμε αυτόν το νόμο με αυτό το οποίο θα προκύψει από τον
ευρύτατο διάλογο που εξήγγειλε ο αξιότιμος Υπουργός Πολιτισμού.