ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΟΣ ΣΥΡΙΖΑ:

Απορώ, που θέλετε αυτάρεσκα να αυτοαποκαλείστε «προοδευτικοί»,

ενώ είστε το πιο συντηρητικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.

Εναντιώνεστε στην κατάργηση άχρηστων οργανισμών του Δημοσίου,

για τις λίγες ψήφους που θα σας δώσουν οι υπηρετούντες σε αυτούς.

Είστε πίσω από την Ελληνική Κοινωνία η οποία ζητάει αλλαγές,

και θα κρίνει δίκαια, αυτούς που έχουν την τόλμη να «σπάσουν αυγά».

Το ζητούμενο για την Κυβέρνηση είναι να είναι χρήσιμη,

και για να γίνει αυτό, κάποιες φορές γίνεται δυσάρεστη.

Η αξιοκρατία πρέπει να επικρατήσει της μετριοκρατίας,

της ευνοιοκρατίας, του νεποτισμού και του κομματικού σωλήνα.

Ο καλός υπάλληλος ασφυκτιά μέσα σε ένα σύστημα

που αυτός δουλεύει και οι άλλοι δίπλα του τεμπελιάζουν.

Εμείς τολμάμε να το αλλάξουμε. Ακολουθήστε μας.

ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ:

Οι καθηγητές των ΕΠΑΛ που βγήκαν σε διαθεσιμότητα το καλοκαίρι και μπορούν να καλύψουν κενά στο Σύστημα Υγείας πρέπει να απορροφηθούν.

Αδικήθηκε κατάφωρα μία ομάδα καθηγητών που έχει προσόντα.

Επίσης, θέλω να δείτε και αυτούς των εικαστικών, των καλών τεχνών που και γι’ αυτούς έγινε ένα λάθος και οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν τακτοποιηθεί και δεν τακτοποιήθηκαν.

Πιστεύω ότι οι κανόνες μας πρέπει να είναι ξεκάθαροι.

Θέλουμε την αξιολόγηση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για να επιβραβευθούν οι άξιοι. Θέλουμε να κλείσουν οι περιττοί οργανισμοί και να λάβουμε μέριμνα έτσι ώστε το προσωπικό, όσο είναι δυνατόν, να απορροφηθεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Αυτά τόνισε, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του στη Βουλή, ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Ηλίας ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας, στις 11-3-14, με θέμα «Διοικητικές απλουστεύσεις - Καταργήσεις, συγχωνεύσεις νομικών προσώπων και υπηρεσιών του Δημόσιου Τομέα και λοιπές ρυθμίσεις».

Παραθέτουμε την ομιλία του κ.ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ,

την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε και στην ηλεκτρονική διεύθυνση:

http://www.youtube.com/watch?v=MeISl9x9oYc

Συζητούμε σήμερα ένα πάρα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο και αντί να επικεντρωθούμε σε αυτά τα καινοτόμα που πραγματικά εισάγει αυτό το νομοσχέδιο, δηλαδή την αξιολόγηση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, πάλι συζητούμε -για να χάνουμε την ουσία- για το αν θα κλείσουν μερικοί οργανισμοί, όπου οι περισσότεροι εξ αυτών –όπως όλοι ομολογούμε- αυτά τα οποία προσφέρουν στην ελληνική πολιτεία και στην ελληνική κοινωνία είναι από ελάχιστα έως μηδαμινά.

Πραγματικά είναι τραγικό σε μία κοινωνία που μαστίζεται από ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, εμείς εδώ να ομφαλοσκοπούμε κι όλο το ενδιαφέρον μας να είναι να μην πειράξουμε τίποτα από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αυτή είναι όλη η κριτική της Αντιπολίτευσης. Δεν βρήκε τίποτα άλλο ουσιαστικό να πει, παρά το ότι, «Κλείνετε οργανισμούς». Αυτό το οποίο θέλουν οι πολίτες, να κλείσουν, δηλαδή, οι άχρηστοι οργανισμοί, εσείς το αγνοείτε. Γιατί; Για τις λίγες ψήφους που προφανώς θα σας δώσουν οι υπηρετούντες σε αυτούς τους οργανισμούς. Θυμίζετε ένα βαθιά συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας και απορώ πραγματικά, που θέλετε αυτάρεσκα να αυτοαποκαλείστε «προοδευτικοί».

Αν εσείς είστε προοδευτικοί, που δεν θέλετε να αλλάξει τίποτα σε αυτήν την ελληνική κοινωνία, τότε η λέξη «πρόοδος» έχει χάσει την έννοιά της και το «προοδευτικός» μπαίνει εντός εισαγωγικών για να σας συνοδεύει για πάντα. Είστε βαθιά συντηρητικοί, είστε το πιο συντηρητικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, είστε πολύ πίσω από την ελληνική κοινωνία που θέλει αλλαγές παντού και δεν τολμάτε να θίξετε τίποτα από τα κακώς κείμενα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Δεν γνωρίζουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πώς στελεχώθηκε όλα αυτά τα χρόνια ο ευρύτερος δημόσιος τομέας; Δεν γνωρίζουμε το πελατειακό σύστημα που υπήρχε; Όλοι το γνωρίζουμε. Λέμε όμως, «Ό,τι έγινε, έγινε». Όλοι το λέμε αυτό.

Σήμερα, όμως, που δοκιμάζεται η ελληνική κοινωνία, είναι δυνατόν να μπορούμε να συντηρούμε τόσες στρατιές κρατικών λειτουργών, αξιωματούχων και μη, που η προσφορά τους στην κοινωνία είναι ευθέως αντίστροφη από τις ελπίδες που είχαν εναποθέσει πάνω τους αυτοί που είχαν ιδρύσει αυτούς τους οργανισμούς;

Ακούσατε για την Ακαδημία Ελευθεριών του Μεσολογγίου. Δεν έχει κανέναν υπάλληλο. Είδαμε δάκρυα για το Μεσολόγγι, την εθνική ανεξαρτησία, την παλιγγενεσία, τους ήρωες, για το ότι εμείς θα κλείσουμε την Ακαδημία. Να την κάνουμε τι την Ακαδημία; Μουσεία έχουμε. Αυτό είναι το ζητούμε σήμερα;

Το ζητούμενο είναι να είμαστε χρήσιμοι. Και για να είμαστε χρήσιμοι, πρέπει να γίνουμε και δυσάρεστοι, γιατί δεν μπορεί να είμαστε ευχάριστοι σε όλους. Όταν εκατοντάδες και χιλιάδες χάνουν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, δεν είδαμε να ασχοληθεί η Βουλή με αυτά. Ασχολείστε, όμως, με όλους στο δημόσιο τομέα. Κακώς κάποιοι χάνουν τη θέση τους, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Το ξέρετε ότι δεν γίνεται αλλιώς, γιατί δεν έχει το κράτος χρήματα να συντηρεί αυτές τις στρατιές των υπαλλήλων και δεν έχει και τα χρήματα να συντηρεί οργανισμούς που δεν προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και κοστίζουν πανάκριβα στο φορολογούμενο Έλληνα πολίτη.

Η κοινωνία είναι πολύ πιο μπροστά από εσάς, είναι πολύ πιο μπροστά από εμάς και θα κρίνει, πραγματικά δίκαια, αυτούς που έχουν την τόλμη να «σπάσουν αυγά».

Και εμείς τολμάμε, γιατί όπως προελέχθη, αν είχαμε προχωρήσει στην αξιολόγηση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τότε το ίδιο το σύστημα θα είχε αποβάλει αυτούς που δεν είχαν θέση στο δημόσιο τομέα λόγω ανικανότητας και δεν θα χρειαζόταν τώρα να πάρουμε αυτά τα επώδυνα μέτρα και για τους ιδίους και για τις οικογένειές τους.

Και εσείς αντί να επικροτήσετε ότι έστω και τώρα τολμούμε να βάλουμε την αξιολόγηση σε όλες τις βαθμίδες του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αντί να επικροτήσετε αυτό το μέτρο, έρχεστε και λέτε ότι είναι ένα άδικο μέτρο. Γιατί είναι άδικο μέτρο; Είδατε εσείς να φύγει κανείς ως ανεπαρκής μέχρι τώρα από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα; Άμα είναι, να μας φέρετε έναν κατάλογο να το δούμε και εμείς στη Βουλή. Δεν έλεγαν «κουτσοί, στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα»; Δεν το ξέρουμε αυτό; Γιατί κάνουμε ότι τα αγνοούμε αυτά; Αυτή δεν ήταν η πραγματικότητα; Όποιος έμπαινε, τελείωνε, θα έβγαινε συνταξιούχος από το δημόσιο τομέα. Δεν το ξέρουμε αυτό;

Αυτόν το δημόσιο τομέα, όμως, θέλουμε; Γι’ αυτόν το δημόσιο τομέα φορολογείται αγρίως ο Έλληνας πολίτης; Προφανώς, όχι. Και είναι πολύ άδικο αυτό το σύστημα το οποίο υπήρχε μέχρι σήμερα, γιατί επιβράβευε το ίδιο τους τεμπέληδες με τους εργατικούς, το ίδιο τους ανεύθυνους με τους υπεύθυνους. Ο καλός υπάλληλος ένιωθε ότι ασφυκτιά μέσα σε ένα σύστημα που αυτός δουλεύει και οι άλλοι δίπλα του τεμπελιάζουν, να μην πω τίποτε άλλο.

Έχουμε ευθύνες γι’ αυτό το σύστημα, αλλά κάποια στιγμή όλα τα πράγματα τελειώνουν και κάνουμε μία νέα αρχή. Σ’ αυτήν τη νέα αρχή πρέπει να είστε παρόντες εσείς που αποκαλείστε προοδευτικοί. Πρέπει να πάτε ένα βήμα παραπάνω. Η αξιοκρατία πρέπει να επικρατήσει της μετριοκρατίας, της ευνοιοκρατίας, της νεποκρατίας και του κομματικού σωλήνα.

Επιτέλους, εμείς τολμάμε. Ακολουθήστε μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Θέλω, κύριε Υπουργέ, να μιλήσω και εγώ για ένα θέμα που υπάρχει σε εκκρεμότητα με τους καθηγητές. Είχαμε υποσχεθεί ότι αυτοί τουλάχιστον που μπορούσαν να καλύψουν κενά στο σύστημα υγείας, θα μπορούσαν να είχαν απορροφηθεί και δεν έγινε αυτό. Αδικήθηκε κατάφωρα μία ομάδα καθηγητών που έχει προσόντα. Θέλω να το δείτε.

Επίσης, θέλω να δείτε και αυτούς των εικαστικών, των καλών τεχνών που και γι’ αυτούς έγινε ένα λάθος και οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν τακτοποιηθεί και δεν τακτοποιήθηκαν.

Τέλος, για το άρθρο 43, πιστεύω ότι θα δημιουργήσει περισσότερες αδικίες παρά θα επιλύσει προβλήματα, όταν σκαλίζουμε παρελθόντα έτη, για να ελέγξουμε τη νομιμότητα των διαδικασιών. Πιστεύω ότι ανοίγουμε τον ασκό του Αιόλου. Όλοι ξέρουμε πώς έμπαιναν στο δημόσιο όλα αυτά τα χρόνια. Τότε, αν πάμε πίσω δεκαετίες, δεν πρέπει να μείνει κανείς στο δημόσιο. Δεν μπορούμε να μπούμε σε αυτή τη λογική, κύριε Υπουργέ.

Πιστεύω ότι οι κανόνες μας πρέπει να είναι ξεκάθαροι. Θέλουμε την αξιολόγηση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για να επιβραβευθούν οι άξιοι. Θέλουμε να κλείσουν οι άχρηστοι οργανισμοί και να λάβουμε μέριμνα έτσι ώστε το προσωπικό, όσο είναι δυνατόν, να απορροφηθεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.