ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ:

ΠΡΟΣ ΣΥΡΙΖΑ,

ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ

«...ακούγοντας τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης,

θυμάμαι μανιάτικα μοιρολόγια.

Σαν να λυπούνται που η χώρα πέτυχε κάτι σημαντικό.

Έρχονται να πουν ότι περίπου δεν έγινε τίποτα,

ξεχνώντας πως ο λόγος που μπήκαμε στο Μνημόνιο,

είναι ότι οι αγορές μας έκλεισαν την πόρτα.

Στηρίξτε την προσπάθεια που κάνει Χώρα,

εκτός .......αν είστε δημιούργημα του μνημονίου

και επιζείτε χάρη σε αυτό»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΩΣ ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΡΓΩΝ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

KAI ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΧΥΤΑ, ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΡΤΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΠΩΤΟ:

«Είναι κρίμα το κράτος από κράτος προστάτης και συμπαραστάτης του πολίτη, να γίνεται κράτος δυνάστης του πολίτη»

Δεν είναι δυνατό να ζητώ υπογραφή του Υπουργού Ναυτιλίας

για ένα έργο στα Τρίκαλα.

Ούτε να ανακόπτεται η ανάπτυξη

επειδή το 55% του Νομού, ανήκει στο Δίκτυο NATOURA 2000.....

Αυτά τόνισε, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του στη Βουλή, ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Ηλίας ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας, στις 10-4-14, με θέμα «Διαδικασία Οριοθέτησης και ρυθμίσεις θεμάτων για τα υδατορέματα - ρυθμίσεις Πολεοδομικής νομοθεσίας» .

Παραθέτουμε την ομιλία του κ. ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ,

την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε και στην ηλεκτρονική διεύθυνση:

https://www.youtube.com/watch?v=ogL7U6dcdjk&feature=youtu.be

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ακούγοντας τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης, μου θύμισαν μοιρολόγια μανιάτικα. Σαν να λυπούνται που η χώρα πέτυχε κάτι σημαντικό. Ήρθαν σήμερα, λοιπόν, να πουν ότι περίπου δεν έγινε τίποτα, «τι έγινε που βγήκατε στις αγορές», «τι έγινε που μπορούν και μας δανείζουν πάλι οι αγορές», «πάλι τα επιτόκια είναι υψηλά», «πάλι δεν μπορείτε να λύσετε κανένα πρόβλημα».

Μα, ο λόγος που μπήκαμε στο Μνημόνιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γιατί οι αγορές μας έκλεισαν την πόρτα. Μετά από δύο χρόνια…

Μετά το «κούρεμα», το PSI, που τολμάμε και βγαίνουμε στις αγορές και ζητούμε 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ και μας προσφέρουν 20 δισεκατομμύρια ευρώ με ένα επιτόκιο πάρα πολύ καλό που είναι γύρω στο 5% και ίσως και χαμηλότερα, έρχεστε σήμερα και δεν μπορείτε να κρύψετε τη θλίψη σας. Δείξτε λίγη γενναιότητα. Αναγνωρίστε ότι έγινε ένα βήμα. Εμείς δεν λέμε ότι κερδίσαμε τη μάχη. Έγινε ένα θετικό βήμα. Χειροκροτήστε το. Στηρίξτε την προσπάθεια που κάνει αυτή η χώρα να βγει από τα μνημόνια. Εκτός αν είστε δημιούργημα του μνημονίου και επιζείτε χάρη στο μνημόνιο. Όμως, τα μνημόνια δεν μπορούν να κρατούν μ’ αυτήν την Κυβέρνηση περισσότερο. Τελειώνουν. Βρείτε, επομένως, άλλους τρόπους να επιβιώσετε στο πολιτικό στερέωμα.

Κύριε Υπουργέ, θεωρώ το νομοσχέδιο σημαντικό, όχι γιατί έχει κάποιες συγκεκριμένες διατάξεις, αλλά γιατί προσπαθεί να βάλει μία σειρά και να απλοποιήσει κάποιες διαδικασίες. Ξέρουμε όλοι ότι η φύση τιμωρεί, όταν επεμβαίνει ο άνθρωπος εκεί που δεν πρέπει να επέμβει. Δυστυχώς, επί χρόνια, επειδή δεν υπήρχε μία συγκεκριμένη πολιτική, είχαμε ανθρώπινες παρεμβάσεις με την άναρχη οικοδομική δόμηση, με την άναρχη παρέμβαση στο ρου των χειμάρρων, των ρεμάτων, των ποταμών, με αποτέλεσμα σε έκτακτα καιρικά φαινόμενα το νερό να μη βρίσκει διέξοδο και να πλημμυρίζει περιοχές. Είχαμε, μάλιστα και ανθρώπινα θύματα μ’ αυτές τις φυσικές καταστροφές.

Αυτό μας διδάσκει ότι δεν πρέπει να παρεμβαίνουμε στη φύση. Ακόμα κι όταν παρεμβαίνουμε, πρέπει να το κάνουμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να βοηθούμε να υπάρχει ο φυσικός ρους των χειμάρρων, παρά να παρεκτρέπουμε χείμαρρους, για να κάνουμε κατασκευές οι οποίες στην πορεία αποδεικνύεται ότι είχαν σαθρά θεμέλια. Προς αυτήν την κατεύθυνση, το ότι απλοποιείτε τις διαδικασίες είναι πάρα πολύ θετικό.

Κύριε Υπουργέ, πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να μειώσουμε τις υπογραφές, τα πολλά επίπεδα της γραφειοκρατίας και της διοίκησης. Θα πω τρία παραδείγματα που ίσως αξίζει να ακούσετε.

Το πρώτο παράδειγμα είναι το εξής: Διετέλεσα Νομάρχης των ΧΥΤΑ στα Τρίκαλα. Έπεσα πάνω σε ένα διάστημα αλλαγής μίας κυβέρνησης με την άλλη μεταξύ 2003 και 2004 και είχα πάρει υπογραφές απ’ όλους, ακόμα και από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας. Προσέξτε, για να κάνω ΧΥΤΑ στα Τρίκαλα, χρειαζόταν υπογραφή του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας. Μα, λέω «Λιμάνι δεν κάνω. Γιατί χρειάζεται η υπογραφή του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας;». Μου είπαν «Έτσι προβλέπει ο νόμος». Αλλάζει η Κυβέρνηση και επειδή ο Υπουργός Εσωτερικών είχε αλλάξει, έπρεπε να κάνω ένα νέο γύρο και να πάρω υπογραφές απ’ όλους αυτούς τους Υπουργούς, που ήταν δεκατρείς στον αριθμό.

Αν δεν απλοποιήσετε αυτές τις διαδικασίες, όσους νόμους και να κάνετε, ο πολίτης θα ταλαιπωρείται, οι υπηρεσίες θα ταλαιπωρούνται και δεν θα είμαστε χρήσιμοι σ’ αυτό που περιμένει ο πολίτης από εμάς. Επομένως, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι η απλοποίηση των διαδικασιών.

Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι το εξής: Είχα μία μελέτη έτοιμη, για να κάνω μία γέφυρα στον Πορταϊκό. Ήταν ένα όνειρό μου, γιατί εκεί πήγα Γυμνάσιο και Λύκειο και είναι η περιοχή μου. Έπρεπε, λοιπόν, να την κάνω. Η γέφυρα που υπάρχει είναι από το 1960, από το μακαρίτη το Σόλωνα τον Γκίκα. Πού κόλλησε; Το ένα από τα τέσσερα πόδια της γέφυρας ακουμπούσε σε περιοχή NATURA. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι τράβηξα επί τρία χρόνια και το όνειρο που είχα να τη θεμελιώσω δεν έγινε πραγματικότητα. Έφυγα από Νομάρχης και τη θεμελίωσε άλλος.

Τρία χρόνια καθυστέρηση στο Υπουργείο σας, για να πάρουμε έγκριση γιατί το ένα βάθρο της γέφυρας ακουμπούσε σε περιοχή NATURA 2000.

Αν πρόκειται να κάνουμε NATURA και να σταματήσουμε την ανάπτυξη της περιοχής, να μας λείπει.

Και για να ξέρουν οι κυρίες και οι κύριοι συνάδελφοι, όταν έγινε το δίκτυο NATURA, στο Νομό Τρικάλων εντάχθηκε αυθαίρετα το 55%, ενώ η γειτονική Καρδίτσα που έχει περίπου τα ίδια γεωγραφικά χαρακτηριστικά έχει περίπου το 17%. Πώς γίνεται όλα τα ζαρκάδια, όλα τα ελάφια και όλη η προστατευόμενη βλάστηση και η πανίδα και η χλωρίδα να είναι στα Τρίκαλα, δεν μπόρεσα να το καταλάβω.

Όμως, όλοι το καταλαβαίνουμε. Κάποιος μελετητής βρήκε εύκολα πρόσβαση στην περιοχή των Τρικάλων, πήρε και τα χρήματά του για τη μελέτη, ενέταξε και το 55% του Νομού και τραβάτε εσείς να κάνετε έργα μέσα στην περιοχή NATURA. Ούτε σε τρία χρόνια πρόκειται να ξεμπλέξετε για μια περιβαλλοντική αδειοδότηση. Αν αυτά δεν τα απλοποιήσετε, μην περιμένετε ανάπτυξη στην ύπαιθρο.

Πρέπει να δείτε ξανά το θέμα NATURA 2000, ώστε ό,τι πρέπει να προστατεύσουμε, να το προστατεύσουμε πάσει θυσία. Δεν πιστεύω, όμως, να χρειάζονται προστασία οι βράχοι στον Κάμπο των Τρικάλων. Αυτό είναι υπερβολή και το κάναμε απλώς για να καλύψουμε κάποιες ντιρεκτίβες, κάποιες οδηγίες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με αποτέλεσμα να δεσμευθούν τόσες περιοχές. Αυτά πρέπει να τα δείτε.

Υπάρχει όμως, και ένα τρίτο. Ποιος επεμβαίνει; Το Δασαρχείο έχει την προτεραιότητα, η Νομαρχία έχει την προτεραιότητα ή ο Δήμος; Υπάρχει ένα χωριό που έχει κατολισθητικά φαινόμενα. Οι κάτοικοι υποφέρουν, αφού οι ένοικοι πάνω από πενήντα σπιτιών του Νομού Τρικάλων είναι άστεγοι. Δεν μπορούμε να βρούμε λύση. Όταν εγώ σαν Νομαρχία πήγα να κάνω επέμβαση, μου είπαν ότι δεν είχα δικαίωμα, γιατί δεν ήταν στην αρμοδιότητά μου ως Νομάρχης. Όταν ρωτήσαμε σε ποιον ανήκει η αρμοδιότητα, μας είπαν ότι η περιοχή έξω από τα ρέματα ανήκει στην αρμοδιότητα του Δήμου, ενώ μέχρι τα ρέματα στην αρμοδιότητα του Δασαρχείου. Δεν μπορούσαν, λοιπόν, να συνεννοηθούν ποτέ οι δύο υπηρεσίες, πέρα και από το γεγονός ότι ο Δήμος δεν είχε ούτε την τεχνική ούτε την οικονομική δυνατότητα να προβεί σε έργα αποκατάστασης. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα το χωριό να βρίσκεται ακόμα σ’ αυτή την κατάσταση και να μη μπορούμε μέχρι σήμερα να βρούμε ένα μέρος να μετεγκαταστήσουμε τον οικισμό.

Παρακαλώ πάρα πολύ, κύριε Υπουργέ, να δείτε αυτό το θέμα. Μάλιστα, θα έρθω και στο γραφείο σας για να σας το πω και θα πάρω και τον κ. Σκρέκα και τον κ. Ταμήλο. Είναι ένα θέμα που μας απασχολεί, αφού ένα ολόκληρο χωριό είναι καθιζόπληκτο. Πενήντα οικογένειες είναι άστεγες και δεν έχει υπάρξει καμία μέριμνα μέχρι τώρα από την πλευρά της πολιτείας. Όλα αυτά, λοιπόν, θα πρέπει να τα δούμε.

Και έρχομαι και σε κάτι τελευταίο..

Θέλω να πω κάτι, σχετικά με την τροπολογία που κατέθεσε ο κ. Αναγνωστάκης και ο κ. Μαρκόπουλος. Πιστεύω ότι θα πρέπει να τη δείτε με πάρα πολύ προσοχή και θετική διάθεση και να δείτε γενικότερα το θέμα των κατεχομένων και διακατεχομένων εκτάσεων και κυρίως το θέμα αυτών με έγκυρα συμβόλαια, τα οποία πήγε το Δασαρχείο, το κράτος και τα κατέλαβε, γιατί πέντε κάτοικοι είχαν πάρει ένα δάσος το 1930 με συμβόλαια και τα παιδιά τους αναγνώρισαν την κυριότητα. Όμως, μετά έφυγε ο ένας στη Γερμανία, ο άλλος στην Αυστραλία και πήγε το κράτος και είπε ότι είναι δικό του. Άντε να αποδείξεις εσύ ότι περιουσία σου είναι δική σου. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να λύσουμε. Όταν υπάρχουν τίτλοι, θα πρέπει να δώσετε μια προθεσμία ένα με δύο χρόνια, ώστε να πάνε οι νόμιμοι δικαιούχοι και να αναγνωρίσουν τίτλους κυριότητας. Είναι κρίμα το κράτος από κράτος προστάτης και συμπαραστάτης του πολίτη, να γίνεται κράτος δυνάστης του πολίτη.